strażnica (język polski) edytuj

 
strażnica (1.1)
 
strażnica (1.2)
 
zebrzydowicka strażnica (1.3) w 1963
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. wojsk. archit. budynek, niekiedy wysoki, w którym pełni się straż; zob. też strażnica (budynek) w Wikipedii
(1.2) hist. wojsk. budynek lub zespół budynków, w którym stacjonował pododdział ochraniający przydzielony odcinek granicy państwowej w Polsce
(1.3) hist. wojsk. pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza lub Straży Granicznej; zob. też strażnica (wojsko) w Wikipedii
(1.4) przen. ostoja, świątynia w sensie kulturowym, społecznym itp.
(1.5) daw. strażniczka
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) W malborskich strażnicach rzadko czuwała straż zamkowa.
(1.2) Wieczorna grupa wartownicza już powróciła do strażnicy.
(1.3) Ze względu na trudne warunki terenowe strażnice mogły wystawiać placówki ochraniające granicę na odcinku od 3 do 7 kilometrów[1].
(1.4) Dla wielu Jasna Góra stanowiła podczas zaborów strażnicę polskości.
(1.5) Zaczynam pojmować, że nauka to strażnica każdego kroku człowieka[2].
składnia:
kolokacje:
(1.2) strażnica WOP
synonimy:
(1.1) pot. bocianówka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) budynek
(1.2) budowla
(1.3) oddział
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. straż ż, strażnik m, strażniczka ż, Strażnica ż
przym. strażniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. straż + -nica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Z Wikipedii.
  2. Stefan Żeromski, Dzienniki.