stosowny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[stɔˈsɔvnɨ], AS[stosovny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. najlepszy w danej sytuacji, pasujący, nadający się, odpowiadający niej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Otrzymałem już stosowną do swego czynu karę. Czemu żądasz ode mnie jeszcze przeprosin?!
(1.1) Podjęliśmy już stosowne do okoliczności działania, mające na celu ukaranie sprawców zdarzenia. — zapewniała policja.
składnia:
(1.1) coś stosowne do czegoś
kolokacje:
(1.1) stosowne zachowanie / działanie • stosowna okoliczność / okoliczność • stosowne słowa / żarty
synonimy:
(1.1) właściwy, odpowiedni, adekwatny, należyty, zgodny, zdatny, przest. dorzeczny, przest. sposobny, urz. odnośny, przyzwoity, wskazany
antonimy:
(1.1) niestosowny, niewłaściwy, nieodpowiedni, nieadekwatny, inadekwatny, niezgodny, niezdatny, nienależyty, nieprzyzwoity, niewskazany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dostosowanie n, stosowność ż, stosowanie n
przysł. stosownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: