stonka (1.1)
 
stonka (1.2)
 
stonka (1.3) na plaży
wymowa:
IPA[ˈstɔ̃nka], AS[stõnka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. chrząszcz z rodziny stonkowatych, zwłaszcza stonka ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata Say[1])
(1.2) pot. kolej. popularna nazwa lokomotywy manewrowej SM42 lub SP42
(1.3) pot. pogard. sezonowy nawał przyjezdnych w miejscowości turystycznej
(1.4) pot. typ autobusu miejskiego
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Większość stonek żeruje na ziemniakach.
(1.2) Lokomotywęstonkęprodukowano w latach 19651992.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tępić stonkę • chronić przed stonką • stonka kukurydzianastonka ziemniaczana
(1.2) najazd stonki
(1.4) jeździć stonką
synonimy:
(1.3) szarańcza
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) chrząszcz
(1.2) lokomotywa
(1.4) autobus
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stoneczka ż, stonkowate nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) od (1.1)
uwagi:
(1.2) zwykle w lp[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Leptinotarsa decemlineata” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2.   Hasło „stonka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. łodyga[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 332.