stoczyć
stoczyć (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. staczać)
- (1.1) tocząc, zsunąć coś z góry
- (1.2) rozegrać bitwę, walkę
- (1.3) wziąć udział w dyskusji, kłótni
- (1.4) spowodować zniszczenie lub rozpad czegoś
- (1.5) zdegradować pod względem moralnym
czasownik zwrotny dokonany stoczyć się (ndk. staczać się)
- (2.1) tocząc się lub zsuwając, spaść niżej
- (2.2) stać się niemoralnym, nieuczciwym
- przykłady:
- (1.2) To nie tylko zemsta na wrogu, to święta sprawa wszystkich skrzywdzonych, za których oni stoczą bój z Rzymem[1].
- (2.2) Mówili mi, że jestem za głupia, że stoczę się, niczego nie osiągnę i wrócę do domu z podkulonym ogonem[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (2.1) скотитися
- źródła:
- ↑ Halina Rudnicka, Uczniowie Spartakusa, 1951 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Glamour, nr 4, Warszawa, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.