stoczyć

stoczyć (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. staczać)

(1.1) tocząc, zsunąć coś z góry

(1.2) rozegrać bitwę, walkę

(1.3) wziąć udział w dyskusji, kłótni

(1.4) spowodować zniszczenie lub rozpad czegoś

(1.5) zdegradować pod względem moralnym

czasownik zwrotny dokonany stoczyć się (ndk. staczać się)

(2.1) tocząc się lub zsuwając, spaść niżej

(2.2) stać się niemoralnym, nieuczciwym

odmiana:

przykłady:

(1.2) To nie tylko zemsta na wrogu, to święta sprawa wszystkich skrzywdzonych, za których oni stoczą bój z Rzymem.

(2.2) Mówili mi, że jestem za głupia, że stoczę się, niczego nie osiągnę i wrócę do domu z podkulonym ogonem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. otaczać

rzecz. toczek mrz, tokarz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. s- + toczyć

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (2.1) скотитися

źródła: