stochastyczny
stochastyczny (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mat. stat. nie wykazujący żadnej określonej tendencji[1], nie zmierzający do określonego celu[1], taki, którym rządzi przypadek[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik stochastyczny stochastyczna stochastyczne stochastyczni stochastyczne dopełniacz stochastycznego stochastycznej stochastycznego stochastycznych celownik stochastycznemu stochastycznej stochastycznemu stochastycznym biernik stochastycznego stochastyczny stochastyczną stochastyczne stochastycznych stochastyczne narzędnik stochastycznym stochastyczną stochastycznym stochastycznymi miejscownik stochastycznym stochastycznej stochastycznym stochastycznych wołacz stochastyczny stochastyczna stochastyczne stochastyczni stochastyczne
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) metoda stochastyczna • proces stochastyczny • stochastyczne równanie różniczkowe
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stochastyka ż
- przysł. stochastycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. (stochastikós) → będący wynikiem domysłu[3] / biegły w celowaniu, domyślny, bystry[2] ← gr. (stóchos) → cel, celowanie[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stochastic
- baskijski: (1.1) estokastiko
- duński: (1.1) stokastisk
- hiszpański: (1.1) estocástico
- niemiecki: (1.1) stochastisch
- słowacki: (1.1) stochastický
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „stochastyczny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Wiedza Powszechna, Warszawa 1989, s. 481. ISBN 83-214-0570-3
- ↑
Hasło „stochastyczny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
