Wikisłownik

stinken

stinken (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA: [ˈʃtɪŋkn̩]
​?/i ​?/i
znaczenia:

czasownik mocny

(1.1) śmierdzieć, zaśmierdzieć, cuchnąć, zacuchnąć
(1.2) pot. wydawać się podejrzanym, śmierdzieć (o sprawie)
(1.3) posp. wzbudzać niechęć lub niezadowolenie[1]
odmiana:
(1.1)[2] stink|en (stinkt), stank, gestunken (haben)
przykłady:
(1.1) Er stinkt aus dem Mund. → Śmierdzi mu z ust.
(1.1) Er stank nach Zigaretten.[3] → Śmierdział papierosami.
(1.1) Es stank nach Chemikalien.[4] → Śmierdziało chemikaliami.
(1.2) Das stinkt nach Verrat![5] → To pachnie zdradą!
(1.3) Die Arbeit stinkt mir.[6] → Ta praca mnie wnerwia.
składnia:
(1.1) nach etw./jdm. (+Dat.) stinken
kolokacje:
(1.2) die Sache stinkt → to podejrzana sprawa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stunk m, Gestank m, Stinker m, Stinkerin ż
przym. stinkig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
(1.1) zobacz też: stinken • abstinken • anstinken • verstinken
źródła:
  1. ↑   Hasło „stinken” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.
  2. ↑ Wiktionary.de, stinken (Konjugation), 2018
  3. ↑ Marlene Lang, Ich will nur mit dir reden, 2014
  4. ↑ Lingea Lexicon 5, Wielki słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki, 2009, ISBN 978-83-62169-89-4
  5. ↑   Hasło „stinken” w: PONS.eu – Portal językowy.
  6. ↑   Hasło „stinken” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=stinken&oldid=7950208”