Wikisłownik

steag

steag (język rumuński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chorągiew, flaga, sztandar, proporzec[1][2]
(1.2) wojsk. chorągiew[2]
odmiana:
(1.1-2) lp steag; lm steaguri
przykłady:
(1.1) Steagul național al României este un tricolor cu benzi verticale roșu, galben și albastru. → Flaga narodowa Rumunii jest trójkolorowa, z pionowymi pasami: czerwonym, żółtym i niebieskim.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drapel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stegar m
związki frazeologiczne:
duce steagul → przewodzić[1]
coborî steagul → skapitulować[1]
etymologia:
cs. стѣгъ (stěgъ)[2] → chorągiew, sztandar[3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 264.
  3. ↑   Hasło „стѣгъ” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 900.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=steag&oldid=8069734”