stawiennictwo

stawiennictwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) urz. przybycie gdzieś (np. do sądu) po uprzednim wezwaniu; stawienie się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stawiennictwo	stawiennictwa
dopełniacz	stawiennictwa	stawiennictw
celownik	stawiennictwu	stawiennictwom
biernik	stawiennictwo	stawiennictwa
narzędnik	stawiennictwem	stawiennictwami
miejscownik	stawiennictwie	stawiennictwach
wołacz	stawiennictwo	stawiennictwa

przykłady:

(1.1) Do powoda należało zadbać o stawiennictwo pozwanego, a przecież bez obecności i aktywności obu stron kontradyktoryjny proces nie mógłby się toczyć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niestawiennictwo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. stawić się + -ctwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) appearance
• francuski: (1.1) comparution ż

źródła: