stawać na głowie (język polski) edytuj

 
on staje na głowie (1.2)
wymowa:
IPA[ˈstavaʨ̑ na‿ˈɡwɔvʲjɛ], AS[stavać na‿gu̯ovʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.zestr. akc.wym. warsz.i → j  ?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana (dk. stanąć na głowie)

(1.1) przen. pot. robić wszystko co się da, aby coś zrealizować; wkładać w coś wiele wysiłku
(1.2) dosł. wykonywać stójkę na głowie
odmiana:
(1.1-2) związek rządu, zob. stawać + nieodm. na głowie
przykłady:
(1.1) Szkoły stają na głowie, by zatrzymać młodzież w szkołach[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. stawać na rzęsach, stawać na uszach, wyłazić ze skóry, wychodzić ze skóry, wychodzić z siebie; czynić cuda, poruszać niebo i ziemię, poruszać wszystkie sprężyny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Gazeta Lubuska, nr 06.21, Zielona Góra, 2005 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.