staroszwedzki
staroszwedzki (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌstarɔˈʃfɛʦ̑ʲci], AS: [starošfecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- (2.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Szwecji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Szwecji
- odmiana:
- (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik staroszwedzki staroszwedzka staroszwedzkie staroszwedzcy staroszwedzkie dopełniacz staroszwedzkiego staroszwedzkiej staroszwedzkiego staroszwedzkich celownik staroszwedzkiemu staroszwedzkiej staroszwedzkiemu staroszwedzkim biernik staroszwedzkiego staroszwedzki staroszwedzką staroszwedzkie staroszwedzkich staroszwedzkie narzędnik staroszwedzkim staroszwedzką staroszwedzkim staroszwedzkimi miejscownik staroszwedzkim staroszwedzkiej staroszwedzkim staroszwedzkich wołacz staroszwedzki staroszwedzka staroszwedzkie staroszwedzcy staroszwedzkie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- szwedzki: (1.1) fornsvenska; (2.1) fornsvensk
- źródła: