staroislandzki

staroislandzki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌstarɔ^jiˈslãnʦ̑ʲci], AS: [staro^i ̯islãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Islandii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Islandii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	staroislandzki		staroislandzka	staroislandzkie	staroislandzcy	staroislandzkie
dopełniacz	staroislandzkiego		staroislandzkiej	staroislandzkiego	staroislandzkich
celownik	staroislandzkiemu		staroislandzkiej	staroislandzkiemu	staroislandzkim
biernik	staroislandzkiego	staroislandzki	staroislandzką	staroislandzkie	staroislandzkich	staroislandzkie
narzędnik	staroislandzkim		staroislandzką	staroislandzkim	staroislandzkimi
miejscownik	staroislandzkim		staroislandzkiej	staroislandzkim	staroislandzkich
wołacz	staroislandzki		staroislandzka	staroislandzkie	staroislandzcy	staroislandzkie

przykłady:

(1.1) Tolkien był specjalistą od lingwistyki, który pasjonował się wymarłymi ale realnymi językami północnymi, na przykład staroislandzkim, gockim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• szwedzki: (1.1) fornisländsk

źródła: