staroindyjski

staroindyjski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌstarɔ^jĩnˈdɨjsʲci], AS: [staro^i ̯ĩndyi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Indiach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Indii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	staroindyjski		staroindyjska	staroindyjskie	staroindyjscy	staroindyjskie
dopełniacz	staroindyjskiego		staroindyjskiej	staroindyjskiego	staroindyjskich
celownik	staroindyjskiemu		staroindyjskiej	staroindyjskiemu	staroindyjskim
biernik	staroindyjskiego	staroindyjski	staroindyjską	staroindyjskie	staroindyjskich	staroindyjskie
narzędnik	staroindyjskim		staroindyjską	staroindyjskim	staroindyjskimi
miejscownik	staroindyjskim		staroindyjskiej	staroindyjskim	staroindyjskich
wołacz	staroindyjski		staroindyjska	staroindyjskie	staroindyjscy	staroindyjskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) старажытнаіндыйскі
• rosyjski: (1.1) древнеиндийский
• słowacki: (1.1) staroindický
• szwedzki: (1.1) fornindisk
• ukraiński: (1.1) древньоінді́йський

źródła: