starczy (język polski) edytuj

 
starcze (1.1) dłonie
wymowa:
IPA[ˈstarʧ̑ɨ], AS[starčy]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy starcowi

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3 os. lp przysz. od: starczyć

wykrzyknik

(3.1) używany do przerwania czyjegoś działania
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sąd Najwyższy uznał, że generał cierpi na demencję starczą i w związku z tym nie może być sądzony[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) starczy głos / wiek / wygląduwiąd starczy • demencja starcza • starcze plamy
(3.1) starczy tegostarczy tego dobrego
synonimy:
(3.1) wystarczy
antonimy:
(1.1) młodzieńczy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stary mos, starczość ż, starość ż, starzec m, staruszka ż, starówka ż, starzyzna ż
przysł. starczo, staro
przym. stary
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: