starachowiczanin
starachowiczanin (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌstaraxɔvʲiˈʧ̑ãɲĩn], AS: [staraχovʹičãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Starachowic[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Starachowic, urodzona w Starachowicach
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik starachowiczanin starachowiczanie dopełniacz starachowiczanina starachowiczan celownik starachowiczaninowi starachowiczanom biernik starachowiczanina starachowiczan narzędnik starachowiczaninem starachowiczanami miejscownik starachowiczaninie starachowiczanach wołacz starachowiczaninie starachowiczanie depr. M. i W. lm: (te) starachowiczany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany starachowiczanin • szanowni / drodzy starachowiczanie!
- (1.2) rodowity starachowiczanin • starachowiczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Starachowice nmos
- forma żeńska starachowiczanka ż
- przym. starachowicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Starachowice + -anin
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „starachowiczanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „starachowiczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
