stanza

stanza (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹stanca›

podział przy przenoszeniu wyrazu: stan•za

IPA: [ˈstãnt͡sa], AS: [stãnca], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. strofa ośmiowierszowa

(1.2) liter. utwór poetycki składający się ze strof ośmiowierszowych

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stanza	stanze
dopełniacz	stanzy	stanz
celownik	stanzy	stanzom
biernik	stanzę	stanze
narzędnik	stanzą	stanzami
miejscownik	stanzy	stanzach
wołacz	stanzo	stanze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) strofa

(1.2) wiersz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. stanza

uwagi:

(1.1) inna pisownia stanca

tłumaczenia:

źródła:

stanza (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈstænzə/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) strofa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. stanzaic

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. stanza

uwagi:

źródła:

stanza (język włoski)

wymowa:

IPA: ['stantsa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pokój

(1.2) zamieszkanie, stancja

odmiana:

lm stanze

przykłady:

(1.1) Aprì in fretta la porta della stanza. → Otworzył w pośpiechu drzwi do pokoju.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stanza da bagno

synonimy:

(1.1) camera, sala, alloggio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) źródłosłów dla pol. stancja

uwagi:

zobacz też: Indeks:Włoski - Budynki i pomieszczenia

źródła: