wymowa:
IPA[staˈlʲĩɲism̥], AS[stalʹĩńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. polit. ustrój, praktyka rządzenia panująca w ZSRR za czasów Józefa Stalina; zob. też stalinizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zarówno nazizm, jak i stalinizm były ideologiami i ustrojami totalitarnymi.
(1.1) Na konkretne pytanie o stalinizm odpowiadasz, że być może ludzie niekoniecznie lubią towarzysza Stalina (tu ironiu ja poniał), ale tęsknią za dobrym carem. To dlaczego kochają mordercę cara?![2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) błędy i wypaczenia / doktryna / ideologia / okres / praktyka / zbrodnie stalinizmu • potępić / potępiać stalinizm • odciąć się / odcinać się od stalinizmu • neostalinizm
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) komunizm
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stalinowiec m, stalinista m, stalinistka ż, stalinówka ż, stalinowskość ż, Stalin mos, stalinizacja ż
przym. stalinowski, Stalinowski
przysł. stalinowsko
czas. stalinizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Formy liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
  2. Polityka, nr 32, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „stalinizm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.