stabilizacja (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan trwałości i równowagi w przebiegu określonych procesów, w określonej dziedzinie życia[1]
(1.2) przywrócenie równowagi w gospodarce[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ponadto stała para ślubna czy nieślubna zwykle ma konkretne plany, dotyczące przyszłości i stabilizacji życia we dwoje, w związku z czym zależy im na możliwie jak najszybszym ukończeniu studiów i stworzeniu sobie własnego domu[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.2) destabilizacja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stabilizowanie n, ustabilizowanie n, stabilizator m, stabilność ż
czas. stabilizować ndk., ustabilizować dk.
przym. stabilizacyjny, stabilny
przysł. stabilizacyjnie, stabilnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „stabilizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Michalina Wisłocka, Sztuka kochania, s. 24