stånga

stånga (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) bóść

czasownik czynno-bierny (deponens) stångas

(2.1) bóść się między sobą

(2.2) przen. walczyć

odmiana:

(1.1) att stånga, stångar, stångade, stångat, stånga! ; pres. part. stångande, perf. part. stångad

(2) att stångas, stångas, stångades, stångats, stångas! ; pres. part. -, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.2) kämpa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stång, stångande, stångning

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy stånga sig fram

fraza czasownikowa stånga pannan blodig

etymologia:

szw. stång + -a → tyczka + …tworzy czasownik

uwagi:

źródła: