ständig

ständig (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈʃtɛndɪç]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, ciągły

w funkcji przysłówka

(2.1) stale, ciągle

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der ständige	die ständige	das ständige	die ständigen
	mieszana	(k)ein ständiger	(k)eine ständige	(k)ein ständiges	keine ständigen
	mocna	ständiger	ständige	ständiges	ständige
Gen.	słaba	des ständigen	der ständigen	des ständigen	der ständigen
	mieszana	(k)eines ständigen	(k)einer ständigen	(k)eines ständigen	keiner ständigen
	mocna	ständigen	ständiger	ständigen	ständiger
Dat.	słaba	dem ständigen	der ständigen	dem ständigen	den ständigen
	mieszana	(k)einem ständigen	(k)einer ständigen	(k)einem ständigen	keinen ständigen
	mocna	ständigem	ständiger	ständigem	ständigen
Akk.	słaba	den ständigen	die ständige	das ständige	die ständigen
	mieszana	(k)einen ständigen	(k)eine ständige	(k)ein ständiges	keine ständigen
	mocna	ständigen	ständige	ständiges	ständige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ständig (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciągły, ustawiczny, stały

przysłówek

(2.1) ciągle, ustawicznie, stale

odmiana:

(1.1) ständig, ständigt, ständiga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. ständigt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: