stämma (język szwedzki) edytuj

 
stämma (1.3)
 
någon stämmer (2.1) gitarren
wymowa:
(1) [²st'em:a] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) głos (brzmienie czyjegoś głosu)[1]
(1.2) głos, brzmienie (dźwięk wydawany np. przez instrument muzyczny)[2]
(1.3) spotkanie, zebranie, posiedzenie[2][3][4]
(1.4) przest. prawo głosu (np. na decydującym zgromadzeniu)[2]

czasownik przechodni

(2.1) muz. stroić, nastrajać[3][2]
(2.2) tamować, zatrzymywać, stopować (płynącą ciecz)[3][2]
(2.3) praw. zaskarżać, pozywać (do sądu)[3][2][4]
(2.4) umawiać się (na spotkanie)[3][2]
(2.5) obrabiać dłutem[2][4]

czasownik nieprzechodni

(3.1) zgadzać się, być zgodnym[3][2]
odmiana:
(1) lp en stämma, stämman; lm stämmor, stämmorna
(2-3) att stämma, stämmer, stämde, stämt, stäm!, pres. part. stämmande, perf. part. stämd
przykłady:
(1.1) Hans kraftiga stämma hördes i hela huset.Jego potężny głos było słychać w całym domu.
(2.1) Jag måste stämma min gitarr.Muszę nastroić moją gitarę.
(2.3) Kommunen tänker stämma företaget för brott mot miljölagen.Lokalne władze zamierzają pozwać przedsiębiorstwo za złamanie prawa dotyczącego środowiska.
(2.4) Kan vi stämma träff?Moglibyśmy się umówić na randkę?
składnia:
kolokacje:
(2.3) stämma någon inför domstolpozywać kogoś do sądu
(2.4) stämma möteumówić się na spotkaniestämma träffumówić się na randkę
synonimy:
(1.1) röst
(1.3) sammankomst, sammanträde, möte
(1.4) rösträtt
(2.2) hejda, dämma
(2.3) åtala
(2.4) avtala
(2.5) mejsla
(3.1) överensstämma, passa ihop, gå ihop
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2-3) rzecz. stämning, stämmande
(2) czas. bestämma, samstämma
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe stämjärn, stämsväng, stämsång, stämtonstämmobeslut, stämmodagbarytonstämma, bolagsstämma, partistämma, riksstämma, sopranstämma, understämma
fraza rzeczownikowa säte och stämma
złożenie czasownikowe avstämma, instämma, uppstämma, överensstämma
czasownik frazowy stämma avstämma instämma nedstämma omstämma uppstämma överens
fraza czasownikowa stämma i bäcken
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1089.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1090.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 464.
  4. 4,0 4,1 4,2   Hasło „stämma” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.