srokosz (język polski) edytuj

 
srokosz (1.1)
wymowa:
IPA[ˈsrɔkɔʃ], AS[srokoš]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Lanius excubitor[1], popielatoczarny ptak występujący na półkuli północnej; zob. też srokosz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Czasami tylko przesuwał się na horyzoncie, zazwyczaj przygarbiony, skradając się do jakiegoś zwierza z gatunku turkawki, kukułki, żołny, a nawet srokosza lub trznadla[2].
(1.1) Piszczą żałośnie w trzcinach szpaki, kraczą kurki wodne, pogwizdują bekasy, huczą bąki, kwakają ukryte stada kaczek, smutnie pośpiewują rybitwy; rytmicznie wyrzucając do lotu skrzydła kołyszą się kulony, srokosze kują żelazo na gałązkach olszyn, a wysoko na gałęziach sosen edukują swe dzieci, obrzydliwie wrzeszcząc, wrony-matki[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sroka ż, srokacz m, Srokowo n
przym. srokaty, sroczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Lanius excubitor” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. S. Żeromski: Syzyfowe prace
  3. S. Żeromski: Zapomnienie