sprawdzać (język polski) edytuj

 
technik sprawdza (1.1) urządzenie
 
lekarz sprawdza (1.1) gardło dziecka
wymowa:
IPA[ˈspravʣ̑aʨ̑], AS[spravʒać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. sprawdzić)

(1.1) kontrolować, weryfikować; upewniać się, że coś jest prawidłowe

czasownik zwrotny niedokonany sprawdzać się (dk. sprawdzić się)

(2.1) spełniać się, okazywać się prawdziwe
(2.2) dobrze się sprawować, spełniać oczekiwania
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Halina zawsze piętnaście razy sprawdza, czy dobrze zamknęła drzwi.
(2.1) Jej przepowiednia sprawdziła się.
(2.2) Buty całkiem dobrze sprawdzają się w tych warunkach, trzeba się naprawdę postarać, żeby się poślizgnąć. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
(1.1) sprawdzać temperaturę
(2.2) sprawdzać w pracy
synonimy:
(1.1) testować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sprawdzian n, sprawdzenie n, sprawdzanie n, sprawdzalność ż, prawda ż
czas. sprawdzić
przym. sprawdzalny, sprawdzający
wykrz. prawda
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: