- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) ostroga[1][2]
- (1.2) przen. bodziec, stymulator, zachęta[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2) en sporre, sporren, sporrar, sporrarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sporra
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 447.
