spolegliwość

spolegliwość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌspɔlɛɡˈlʲivɔɕt͡ɕ], AS: [spoleglʹivość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest spolegliwe; cecha tego, kto jest spolegliwy i na kim można polegać; zob. też spolegliwość w Wikipedii

(1.2) pot. cecha kogoś, kto łatwo ustępuje i podporządkowuje się innym

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spolegliwość	spolegliwości
dopełniacz	spolegliwości	spolegliwości
celownik	spolegliwości	spolegliwościom
biernik	spolegliwość	spolegliwości
narzędnik	spolegliwością	spolegliwościami
miejscownik	spolegliwości	spolegliwościach
wołacz	spolegliwości	spolegliwości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niezawodność, przyzwoitość, rzetelność, słowność

(1.2) kompromisowość, ustępliwość, uległość, ugodowość

antonimy:

(1.2) bezkompromisowość, nieustępliwość

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) troskliwość, opiekuńczość, altruizm

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. polegać ndk.

przym. spolegliwy

przysł. spolegliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) spolehlivost ż

źródła: