spolegliwość (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌspɔlɛɡˈlʲivɔɕʨ̑], AS[spoleglʹivość], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest spolegliwe; cecha tego, kto jest spolegliwy i na kim można polegać; zob. też spolegliwość w Wikipedii
(1.2) pot. cecha kogoś, kto łatwo ustępuje i podporządkowuje się innym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niezawodność, przyzwoitość, rzetelność, słowność
(1.2) kompromisowość, ustępliwość, uległość, ugodowość
antonimy:
(1.2) bezkompromisowość, nieustępliwość
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) troskliwość, opiekuńczość, altruizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. polegać ndk.
przym. spolegliwy
przysł. spolegliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: