spoganieć (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. poganieć)

(1.1) rzad. rel. wrócić do pogaństwa, stać się poganinem[1][2]
(1.2) rzad. rel. zatracić religijny charakter
odmiana:
(1.1-2) koniugacja III
przykłady:
(1.1) W nim to widzieliśmy wzór i model urobienia wewnętrznego, jak i apostolstwa w spoganiałym ówczesnym świecie, tak nam żywo przypominającym czasy obecne i stosunki współczesne[3].
(1.2) Stolica już prawie całkiem zdążyła spoganieć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. spogańszczeć
(1.2) daw. spogańszczeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poganin mos, poganka ż, pogaństwo n
czas. poganieć ndk.
przym. pogański
przysł. pogańsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. s- + poganieć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: poganieć
źródła:
  1.   Hasło „Spoganieć” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2.   Hasło „spolszczeć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Józef Teodorowicz: Św. Paweł Apostoł Narodów