spirytus (język polski)Edytuj

wymowa:
IPA[spʲiˈrɨtus], AS[spʹirytus], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. wysokoprocentowy roztwór wodny alkoholu etylowego[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) butelka / kieliszek spirytusu • destylować / oczyszczać spirytus
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) roztwór
hiponimy:
(1.1) denaturat
holonimy:
meronimy:
(1.1) etanol, woda
wyrazy pokrewne:
przym. spirytusowy
rzecz. spirytusik mrz, spirytualia nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Spiritus → ‘alkohol[2] < łac. spiritus → ‘tchnienie’, ‘duch[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „spirytus” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „spirytus” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.