Wikisłownik

spinacz

spinacz (język polski) edytuj

 
spinacz (1.1)
 
spinacz (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈspʲĩnaʧ̑], AS: [spʹĩnač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biur. wygięty kawałek drutu służący do złączania kartek papieru; zob. też spinacz w Wikipedii
(1.2) gw. (Łódź)[1] wsuwana spinka do włosów

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) kolej. pracownik kolei zajmujący się spinaniem wagonów
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikspinaczspinacze
dopełniaczspinaczaspinaczy
celownikspinaczowispinaczom
biernikspinaczspinacze
narzędnikspinaczemspinaczami
miejscownikspinaczuspinaczach
wołaczspinaczuspinacze
(2.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikspinaczspinacze
dopełniaczspinaczaspinaczy
celownikspinaczowispinaczom
biernikspinaczaspinaczy
narzędnikspinaczemspinaczami
miejscownikspinaczuspinaczach
wołaczspinaczuspinacze
przykłady:
(1.1) Odczekałam na lotnisku swoje i dostałam prawdziwą wizę za jedyne 60 dolarów, przyczepioną do paszportu spinaczami biurowymi[2].
(1.2) Aby fryzura trzymała się, fryzjerka musiała użyć aż czterdziestu spinaczy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spinacz biurowy
(1.2) neutr. wsuwka; gw. (Poznań) szpanga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spineczka ż, spinka ż, spinanie n
czas. spinać ndk., spiąć dk., upiąć ndk., upinać ndk.
przym. spięty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. spinać + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wsuwka
źródła:
  1. ↑ Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 73.
  2. ↑ Manuela Gretkowska, Cosmopolitan nr 4, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=spinacz&oldid=8308658”