spiker

spiker (język polski)

spiker (1.1) radiowy

wymowa:

IPA: [ˈspʲikɛr], AS: [spʹiker], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zapowiadająca programy w radio lub telewizji lub czytająca przygotowane teksty

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spiker	spikerzy
dopełniacz	spikera	spikerów
celownik	spikerowi	spikerom
biernik	spikera	spikerów
narzędnik	spikerem	spikerami
miejscownik	spikerze	spikerach
wołacz	spikerze	spikerzy
depr. M. i W. lm: (te) spikery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prezenter

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spicz m

forma żeńska spikerka ż

przym. spikerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. speaker

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) speaker
• baskijski: (1.1) esatari
• czeski: (1.1) hlasatel m, speaker
• esperanto: (1.1) parolisto
• hiszpański: (1.1) locutor m
• kaszubski: (1.1) spiker m, zapòwiôdôcz m
• węgierski: (1.1) bemondó

źródła:

spiker (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spiker

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zapòwiôdôcz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

spiker (język norweski (bokmål))

spikrer (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gwóźdź

odmiana:

(1.1) en spiker, spikeren, spikre(r), spikrene lub en spiker, spikeren, spikere, spikerne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: