spica
spica (interlingua) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kłos
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
spica (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1) spīc|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spīca spīcae dopełniacz spīcae spīcārum celownik spīcae spīcīs biernik spīcam spīcās ablatyw spīcā spīcīs wołacz spīca spīcae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla arum. schic, dalmatyński spaica, franc. épi, friu. spi, hiszp. espiga, katal. espiga, port. espiga, prow. espic, romansz spia, rum. spic, sardyński spiga, sardyński spica, sycyl. spica, wł. spiga
- uwagi:
- źródła:
spica (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 305.