spegill

spegill (język islandzki)

krukka og spegilmynd krukku í spegli (1.1)

wymowa:

IPA: [ˡspɛːjɪtl] lm IPA: [ˡspɛːklar]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lustro

(1.2) wziernik

odmiana:

(1.1) lp speg|ill, ~il, ~li, ~ils (~illinn, ~ilinn, ~linum, ~ilsins); lm ~lar, ~la, ~lum, ~la (~larnir, ~lana, ~lunum, ~lanna)

przykłady:

(1.1) Getur kötturinn minn séð sig í spegli? → Czy mój kot może zobaczyć siebie w lustrze?

składnia:

kolokacje:

(1.1) að horfa á sig í spegli → patrzeć na siebie w lustrze; að brjóta spegil → zbić lustro

synonimy:

(1.1) przest. skuggsjá, skuggsjón

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. spegla

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. spegill • por. swn. spiegal (niem. Spiegel), łac. speculum

uwagi:

źródła: