spławić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈspwavʲiʨ̑], AS[spu̯avʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. spławiać)

(1.1) aspekt dokonany od: spławiać
odmiana:
(1.1) zob. spławiać
przykłady:
(1.1) - Macieju, musicie spławić to drewno Dunajcem przed wakacjami.
(1.1) - Przyczepił się do mnie - powiedział szeptem do najbliżej siedzących. - Przez kwadrans z nim bajdurzyłem w bufecie i nie mogłem go spławić - tłumaczył z rozpaczą w głosie.[1]
(1.1) Usiadły na trybunach i przywitały go tupotem. – Jesteśmy tu i będziemy, niech rządzący wiedzą, że nas nie spławiąmówiły chórem.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. wpław
rzecz. spław mrz, spławne n, spławik mrz
przym. spławny
czas. spływać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: spławiać
źródła:
  1. Leon Pawlik, Ankara, 1998
  2. Agata Pustułka, Izabela Kacprzak, Rząd robi swoje, Trybuna Śląska, 27/09/2003