sonson (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wnuk w linii męskiej
odmiana:
(1.1) en sonson, sonsonen, sonsöner, sonsönerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
dosł. syn syna
uwagi:
por. barnbarn, dotterson → zobacz też: rodzina w języku szwedzkim
źródła: