smrodzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈsm̥rɔʥ̑iʨ̑], AS[sm̦roʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wypełniać atmosferę smrodem
(1.2) pot. wydalać przez odbyt cuchnące gazy
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) W piwnicy uruchomił swoją bimbrownię, czym smrodzi nam w całym domu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) posp. wulg. pierdzieć; puścić bąka, puszczać gazy, reg. śl. dżistać, prukać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. smród m, smrodek m, smrodzieniec m, smrodliwość ż, smrodzenie n
przym. smrodliwy
przysł. smrodliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: