smerf (język polski) edytuj

 
smerfy (1.1)
 
smerfy (1.2)
wymowa:
IPA[smɛrf], AS[smerf]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) film. liter. fikcyjne małe, niebieskie stworzenie; zob. też smerfy w Wikipedii
(1.2) przen. pot. żart. policjant[1]
(1.3) przen. pot. żart. pieszcz. niemowlę, małe dziecko
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Smerfy złapały barona narkotykowego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. smerfik m
forma żeńska Smerfetka ż, smerfetka ż
zdrobn. Smerfuś m, smerfuś m
czas. smerfować ndk.
przym. smerfny, smerfowy
przysł. smerfnie, smerfowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. smurf
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 283.