smartfon
smartfon (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) telekom. inform. urządzenie integrujące w sobie funkcje telefonu komórkowego i palmtopu; zob. też smartfon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smartfon smartfony dopełniacz smartfona / rzad. smartfonu[1] smartfonów celownik smartfonowi smartfonom biernik smartfon / pot. smartfona[1] smartfony narzędnik smartfonem smartfonami miejscownik smartfonie smartfonach wołacz smartfonie smartfony
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) komórka, telefon komórkowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. smartfonik mrz
- przym. smartfonowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) smartphone
- arabski: (1.1) هاتف ذكي
- bułgarski: (1.1) смартфон m
- czeski: (1.1) chytrý telefon m, smartphone
- duński: (1.1) smartphone w, smarttelefon w
- esperanto: (1.1) saĝtelefono
- francuski: (1.1) smartphone, ordiphone, terminal de poche, téléphone intelligent
- hiszpański: (1.1) teléfono inteligente m
- japoński: (1.1) スマホ
- kaszubski: (1.1) smartfón m
- niemiecki: (1.1) Smartphone n
- nowogrecki: (1.1) έξυπνο τηλέφωνο n
- rosyjski: (1.1) смартфо́н m
- słowacki: (1.1) smartfón m, inteligentný telefón m
- turecki: (1.1) akıllı telefon
- ukraiński: (1.1) смартфон m
- węgierski: (1.1) okostelefon
- źródła:
- 1 2
Porada „smartfon” w: Poradnia językowa PWN. - ↑ Halina Kurek, Słownictwo gwarowe w epoce globalizacji, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 208.
