smůla

smůla (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pech

(1.2) żywica, smoła

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	smůla	smůly
dopełniacz	smůly	smůl
celownik	smůle	smůlám
biernik	smůlu	smůly
wołacz	smůlo	smůly
miejscownik	smůle	smůlách
narzędnik	smůlou	smůlami

przykłady:

(1.1) Cyklista měl velkou smůlu → Rowerzysta miał wielkiego pecha.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) pryskyřice, smola

antonimy:

(1.1) štěstí

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. smolný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: