wymowa:
IPA[slaˈvʲistɨka], AS[slavʹistyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. na 3 syl.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dziedzina nauki badająca i opisująca narody słowiańskie, ich kulturę, języki i historię
(1.2) eduk. studia w dziedzinie slawistyki (1.1)
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.2) Umówiłem się do przygotowania naszego reportażu o Łużycach z ludźmi z warszawskiej i budziszyńskiej slawistyki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) słowianoznawstwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1-2) neofilologia
meronimy:
(1.1-2) bohemistyka, bułgarystyka, macedonistyka, polonistyka, rusycystyka, rutenistyka, słowacystyka, słowenistyka, serbochorwatystyka, sorabistyka[1]
wyrazy pokrewne:
rzecz. slawizm m, slawista m, slawistka ż, slawizacja ż, slawizowanie n, zeslawizowanie n
czas. slawizować ndk., zeslawizować dk.
przym. slawistyczny
przysł. slawistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: anglistykaarabistykabiałorutenistykahellenistykagermanistykahispanistykaiberystykaindologiaitalianistykajaponistykakoreanistykaorientalistykapolonistykarusycystykaromanistykasinologiaskandynawistyka
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.