skumplować się (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[skũmˈplɔvaʨ̑‿ɕɛ], AS[skũmplovać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.denazal.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny dokonany (ndk. brak)

(1.1) pot. stać się czyimś kumplem[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) pomyślała sobie, że fajnie będzie przyłączyć się do nich i skumplować się z nimi. Skumplować się tak po prostu, po bratersku i zbratać się (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaprzyjaźnić się, zakolegować się, polubić się, zbliżyć się; pot. skumać się, pokumać się, skumotrzyć się, zakumplować się; zawrzeć sztamę; podn. zbratać się, pobratać się, zjednoczyć się, spoufalić się, zżyć się
antonimy:
(1.1) zrazić się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kumpel m, kumpela ż, kumpelka ż, kumplostwo n, kumplowanie n, skumplowanie n, zakumplowanie n
czas. kumplować się ndk., zakumplować się dk.
przym. kumpelski, kumplowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. s- + kumplować się
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zaprzyjaźnić się
źródła:
  1.   Hasło „skumplować się” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jarosław Wojciechowski: Klucz wioliniowy, books.google.pl