skruetrækker

skruetrækker (język duński)

fire skruetrækkere (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) śrubokręt

odmiana:

(1.1) en skruetrækker, skruetrækkeren, skruetrækkere, skruetrækkerne

przykłady:

(1.1) Vores skruetrækker er designet så den passer til hånden. → Nasz śrubokręt jest tak zaprojektowany, że pasuje do dłoni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stjerneskruetrækker → śrubokręt krzyżakowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. skrue + trække + -er

uwagi:

źródła: