skobel

skobel (język polski)

skoble (1.1)

skobel (1.1) z listwą i kłódką

wymowa:

IPA: [ˈskɔbɛl], AS: [skobel]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. zgięty pręt tworzący uszko, wbijany w drzwi, wieko skrzyni, w futrynę, na który zakłada się rodzaj listwy z płaskim otworem w celu zawieszenia kłódki lub założenia kołka

(1.2) techn. kołek, który wtyka się w skobel (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skobel	skoble
dopełniacz	skobla	skobli
celownik	skoblowi	skoblom
biernik	skobel	skoble
narzędnik	skoblem	skoblami
miejscownik	skoblu	skoblach
wołacz	skoblu	skoble

przykłady:

(1.1) Drzwi zamknij na skobel i zgaś światło.

składnia:

kolokacje:

(1.1) drewniany / metalowy / zwykły skobel • otworzyć / zasunąć / urwać / wyważyć / zerwać skobel

(1.2) wepchnąć / wetknąć / wybić / wypchnąć skobel

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) haszpa

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zamknięcie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. skobelek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *skobľь

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hasp
• niemiecki: (1.1) Haspe ż
• wilamowski: (1.1) haosp ż, hosp ż
• włoski: (1.1) boncinello m

źródła: