sknocić

sknocić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsknɔʨ̑iʨ̑], AS: [sknoćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) pot. zrobić coś źle; zawalić

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		sknocić
czas przyszły prosty		sknocę	sknocisz	sknoci	sknocimy	sknocicie	sknocą
czas przeszły	m	sknociłem	sknociłeś	sknocił	sknociliśmy	sknociliście	sknocili
	ż	sknociłam	sknociłaś	sknociła	sknociłyśmy	sknociłyście	sknociły
	n	sknociłom	sknociłoś	sknociło
tryb rozkazujący		niech sknocę	sknoć	niech sknoci	sknoćmy	sknoćcie	niech sknocą
pozostałe formy czas zaprzeszły m sknociłem był sknociłeś był sknocił był sknociliśmy byli sknociliście byli sknocili byli ż sknociłam była sknociłaś była sknociła była sknociłyśmy były sknociłyście były sknociły były n sknociłom było sknociłoś było sknociło było forma bezosobowa czasu przeszłego sknocono tryb przypuszczający m sknociłbym, byłbym sknocił sknociłbyś, byłbyś sknocił sknociłby, byłby sknocił sknocilibyśmy, bylibyśmy sknocili sknocilibyście, bylibyście sknocili sknociliby, byliby sknocili ż sknociłabym, byłabym sknociła sknociłabyś, byłabyś sknociła sknociłaby, byłaby sknociła sknociłybyśmy, byłybyśmy sknociły sknociłybyście, byłybyście sknociły sknociłyby, byłyby sknociły n sknociłobym, byłobym sknociło sknociłobyś, byłobyś sknociło sknociłoby, byłoby sknociło imiesłów przymiotnikowy przeszły m sknocony, niesknocony sknoceni, niesknoceni ż sknocona, niesknocona sknocone, niesknocone n sknocone, niesknocone imiesłów przysłówkowy uprzedni sknociwszy rzeczownik odczasownikowy sknocenie, niesknocenie

przykłady:

(1.1) Dlaczego nasz telewizor znów się sknocił, co?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zawalić, spieprzyć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sknocenie n, knot m

czas. knocić ndk., naknocić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) verbocken

źródła: