skjønnlitteratur

skjønnlitteratur (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: /ˈʃønːlitːerɑtʉːr/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) beletrystyka, literatura piękna

odmiana:

(1.1) en skjønnlitteratur, skjønnlitteraturen, skjønnlitteraturer, skjønnlitteraturene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „skjønnlitteratur” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

skjønnlitteratur (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) beletrystyka, literatura piękna

odmiana:

(1.1) ein skjønnlitteratur, skjønnlitteraturen, skjønnlitteraturar, skjønnlitteraturane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „skjønnlitteratur” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

skjønnlitteratur (język norweski (riksmål))

wymowa:

IPA: /ˈʃønːlitːerɑtʉːr/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) beletrystyka, literatura piękna

odmiana:

(1.1) en skjønnlitteratur, skjønnlitteraturen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: