skavank (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) (zwykle w liczbie mnogiej: skavanker) usterka, mankament, uszkodzenie, ułomność
odmiana:
(1.1) en skavank, skavanken, skavanker, skavankerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mindre fel, skada, brist, lyte, skröplighet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: