skauting

skauting (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. system wychowania młodzieży oraz ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w latach 1907–1908 przez Roberta Baden-Powella w Wielkiej Brytanii, ujęty w formę organizacji i rozpowszechniony w wielu krajach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	skauting
dopełniacz	skautingu
celownik	skautingowi
biernik	skauting
narzędnik	skautingiem
miejscownik	skautingu
wołacz	skautingu

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) organizacja

hiponimy:

(1.1) harcerstwo

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skaut m, skautka ż

przym. skautowski, skautowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. scouting

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scouting

źródła: