skarbnik
skarbnik (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba zbierająca pieniądze od członków jakiejś organizacji i przechowująca je[1]
- (1.2) adm. wysoki rangą urzędnik samorządowy, który jest odpowiedzialny za finanse jednostki samorządu terytorialnego; zob. też skarbnik (samorząd) w Wikipedii
- (1.3) w bankach, instytucjach i przedsiębiorstwach urzędnik wydający i przechowujący pieniądze oraz papiery wartościowe[1]
- (1.4) hist. w Polsce piastowskiej urzędnik królewski zarządzający skarbem panującego[1]
- (1.5) hist. w Polsce w XV–XVIII w. tytularny urzędnik ziemski[1]
- (1.6) daw. w legendach górniczych duch podziemi pilnujący ukrytych skarbów i kruszców[1]; zob. też skarbnik (demon) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skarbnik skarbnicy dopełniacz skarbnika skarbników celownik skarbnikowi skarbnikom biernik skarbnika skarbników narzędnik skarbnikiem skarbnikami miejscownik skarbniku skarbnikach wołacz skarbniku skarbnicy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) skarbnik klubu / partii / samorządu / rady rodziców / stowarzyszenia / zarządu • wybierać skarbnika • pełnić funkcję skarbnika
- (1.2) skarbnik gminy / miasta / powiatu / województwa • kontrasygnata skarbnika • stanowisko / urząd / funkcja skarbnika • powołanie / odwołanie skarbnika
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skarb m, skarbnica ż, skarbonka ż, skarbiec m, skarbczyk m
- forma żeńska skarbniczka ż
- czas. zaskarbić dk., zaskarbiać ndk.
- przym. skarbowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: