skafander (język polski) edytuj

 
skafander (1.1)
 
skafander (1.1)
 
skafandry (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ubranie robocze chroniące całe ciało
(1.2) kraw. jesienno-wiosenna kurtka z kapturem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Astronauci w skafandrach wchodzą do rakiety.
(1.2) Oferujemy kolorowe skafandry przeciwdeszczowe w przystępnych cenach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) skafander kosmiczny / ochronny
(1.1) cienki / granatowy / żółty skafander • nosić skafander • kaptur / kieszeń / rękaw skafandra
synonimy:
(1.1) kombinezon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. skafanderek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. scaphandre < gr. σκάφη + ἀνδρός (skáphē + andrós)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

skafander (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) skafanderszczelny ubiór chroniący całe ciało nurków, kosmonautów itp.[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „skafander” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.