siun (język inupiak) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. ucho
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

siun (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
šu̇n
wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) już[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1)
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. schōne (schône), schōn (schôn). por. niem. schon
uwagi:
źródła:
  1.   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 290.
  2.   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.