sitron

sitron (język bretoński)

sitronoù (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kulin. cytryna

odmiana:

(1.1) lm sitronoù

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) suraval

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sitron (język norweski (bokmål))

sitroner (1.1)

wymowa:

IPA: [siˈtɾuːn]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kulin. cytryna

odmiana:

(1.1) en sitron, sitronen, sitroner, sitronene

przykłady:

(1.1) Drinken kan serveres med en skive sitron. → Tego drinka można podawać z plasterkiem cytryny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sitron (język norweski (nynorsk))

sitronar (1.1)

wymowa:

IPA: [siˈtɾuːn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kulin. cytryna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sitron (język norweski (riksmål))

sitroner (1.1)

wymowa:

IPA: [siˈtɾuːn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. kulin. cytryna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: