siorbać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕɔrbaʨ̑], ASorbać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siorbnąć)

(1.1) pot. pijąc coś lub jedząc półpłynną potrawę, wydawać odgłos podobny do mlaśnięcia[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IX lub rzad. koniugacja I, siorbię / rzad. siorbam[2][3]; lub rzad.
przykłady:
(1.1) Niektórzy wyciągnąwszy z kieszeni suchary pojadali maczając je we wrzątku, inni siorbali wrzątekna prykuskuz nadziewanymi cukierkami, które można było od czasu do czasu kupić (…)[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siorbanie n, siorpanie n
czas. siorpać ndk., siorpnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „siorbnąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „siorbać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Hasło „siorbać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Wielbłąd na stepie, Jerzy Krzysztoń, 1978, wyd. 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.