siodłać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕɔdwaʨ̑], ASodu̯ać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) nakładać siodło na konia[1][2]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kulbaczyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siodło n, siodłanie n, siodełko n, siodlarz mos, Siodłowice nmos
przym. siodłowy, siodłaty
czas. osiodłać dk., rozsiodłać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „siodłać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „siodłać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.